තාජුඩීන් ?

සති දෙකකට උඩදි මිලට ගත්ත පුස්සවෙලගේ අපරාධ රාජ්‍යය පොතේ හරි අඩකටත් වඩා කියවලා ඉවරයි, සති දෙකකින් කරන්න සැලසුම් කරපූ Book Review එක නිසා "ප්‍රසන්න රණතුංගගේ" පරිච්චේදයේ ඉදන් දැන් වේගයෙන් කියවනවා.දැනට ලසන්ත , දුමින්ද සහ තාජූඩීන් කියන ප්‍රධාන මාතෘකා කියවලා අවසන් නිසාම මේ කියන්න යන කතාව කියන්න මට අයිතියක් තියෙන බව මම විශ්වාස කරනවා.

මේ අපරාධ හැමඑකම අතරින් මාව පුදුම විදියට කම්පා කළේ තාජූඩීන් ඝාතනය. 2012 තාජූඩීන් මියයනකොට අවුරුදු 28 යි. එළැඹෙන ජනවාරියට මටත් 28 යි . පොතේ තාජූඩීන් පරිච්චේදයේදි මං කල්පනා කළේ මා හා සමවයසේ  තරුණයෙක්ව දණ ගස්වලා (ඔහූගේ කලවා අස්ථි දෙකේ එක සමාන බිඳීම අනුව අධිකරණ වෛද්‍යවරයා නිගමනය කරන්නේ ඔහුව දණගස්සවා මුගුරක් වැනි ආයූධයකින් කලවාට පහරදුන් බවයි.) කලවා අස්ථිය බිඳෙන තෙක් පහර දෙන්නත් , ඉළ ඇටවලට හානි වෙන්නත් , උගුරු දණ්ඩට ප්‍රහාරයක් එල්ල  කරන්නත් පුලුවන් නම් , එවැනි සමාජයක ආරක්ෂණවාදයේ දියාරූ වීමේ ඛේදවාචකය ගැනයි.

එකල  රාජපක්ෂ හිතවාදි  පොලීසීයේ අනූර සේනානායක , අජිත් රෝහණ වැන්නවුන් කැට තබා කීවේ තාජුඩීන්ගේ මරණය රිය අනතුරක් බවයි. කොටින්ම තාජුඩීන්ගේ මරණයේ පළමු මරණ පරීක්ෂණයේ තිබූ අස්ථි කොටස් පහක් 2015 සිදුවූ පළමූ ගොඩ ගැනීමේදි නොතිබිනි. සාක්ෂී වසන් කිරීමේ අරමුණෙන් මළ මිනිසකුට පවා රාජපක්ෂ ආණ්ඩූව අත තැබුවේ එලෙසිනි.

නාමල් රාජපක්ෂ වර්තමාන ආණ්ඩූව රාජ්‍ය ආරක්ෂාව අනතුරේ හෙළීම පිළිබඳ කිඹුල් කඳුළු සළන විට මම කෝපයෙන් ඉතිරෙන්නේ එබැවිනි. කොළඹ මධ්‍යයේ ,රටේ ප්‍රකට රගර් ක්‍රීඩකයකු මරා ගිනි තැබිය හැකි අන්දමේ රටක් හැදූ පියෙක් සහ කාබාසිනී පුතෙක් , තවත් වසර පහකට මෙරටම බලය ඉල්ලීමේ වේදනාත්මක සෝපහාසය එයයි.

තාජූඩීන්ගේ මරණයේ සිට වසර තුනක් රාජපක්ෂවරුන් රජ පූටූවේ වැජඹිනි. ඒ කාල සමය තුළ තාජූඩීන්ගේ මරණය රිය අනතුරක් බව හැරෙන්නට අන් කිසිම ආකාරයක පර්‍යෙෂණයක් සිදුනොවීනී. එවැනි ජනාධිපති අප්පකුගේ පුතකුට සෙව්වන්දී ඇල්ලීමට පමා වීම ප්‍රශ්න කළ හැකිද , යුක්තිය පසිඳලීමේ වචනයවත් කිව හැකිද , නාමල් ප්‍රේමීයනී  , රාජපක්ෂ වන්දිභට්ටයිනි නුඹේ හාම්පුතුන් අමු අමුවේ මරා දැමූ වන්ගේ යුක්තිය මෙලොවදි හෝ එලොවදි ලැබිය යුතුමය.