රාජපක්ෂගේ කර්මයක මහත

 පහත ඡායාරූපය නිතිඥ් Nisal Dulmith  අයියගෙන් ඉල්ල ගත්ත මොහොතේ  එක නිමේෂයකින්  2013 ජනවාරියේ අගවිනිසුරු ශිරාණි බණ්ඩාරනායකව නිල නිවසෙන් පිටකිරිම සිනමාපටයක් වගේ මට මැවෙන්න  පටන් ගත්තා. මාධ්‍ය වටකරගෙන තමන්ගේ පුතා පදවන මෝටර් රථයෙන් ඈ    නිල නිවසෙන් පිටවෙන විට අවසානයටම කීවේ 

"ඔයාලා( රටේ ජනතාව) මාව බලාගන්න . "  

එකල පැවති බල උන්නතීකාමීත්වයේ මත්වී සිටී රාජපක්ෂ විසින් අධිකරණයේ ස්වාධීනත්වය කෙලෙසුවේ එලෙසිනි. ඉන් කලකට පසුව ආචාර්‍ය බණ්ඩාරනායක ලීව් "උත්තරීතර - දෝෂාභියෝගයේ ඇතුළාන්තය කෘතිය අකූරක් නෑර කියවූ විට මෙරට නොම්බර එකේ දේශපාලන ජඩයා ලෙස  ජයවර්ධන ජනාධිපති හඳුන්වන්නේ යම්ලෙසද රාජපක්ෂත් ඒ සමාන මට්ටමින් පුරා වසර 10 ක්‍රියා කළ බව කැට තබා කිව හැකිවනු ඇත. 

ශිරාණි බණ්ඩාරනායකව දෝෂාභියෝගයට නතුකොට සේවයෙන් නෙරපා දැමුවේ අනීතිකවය.නමුත් දින දෙකකට පෙර රාජපක්ෂව විජේරාමෙන් මැදමුලනට යැව්වේ නෛතීකවය. වසර දොළහකට පෙර  අගවිනිසුරු ආචාර්‍ය බණ්ඩාරනායක තමාගේ ආරක්ෂාව ඇත්තේ ජනතාව අතබව පැවසුවේය. ඒ ජනතාවගේම ඡන්දයෙන් පත්වූ දිසානායක ජනාධිපති ප්‍රමුඛ ආන්ඩූව "හිටපූ ජනාධිපතිවරුන්ගේ හිමිකම් අහිමි කිරිමේ පනත" නීතීයක් බවට පත්කර රාජපක්ෂව නිලනිවසෙන් ඉවතට දැමුවේය. ශ්‍රී ලංකාවේ වසර දොළහක කාල පරාසය තුළ ජනතා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ හැසිරිම තේරුම් ගැනිමට මීට වඩා තවත් උදාහරණ නොමැත. 

කාල් මාක්ස් වරක් පැවසූ අන්දමට "ඉතිහාසය නැවත නැවත ක්‍රියාත්මක වේ . මුලින්ම එය ඛේදනීය අන්දමින් ක්‍රියාත්මක  වන අතර පසූව එය විහිළුසහගත අන්දමින් ක්‍රියාත්මක වේ. " 

History repeats itself ,first as tragedy , second as farce.

ඉහත ඡායරූපය අනුව රාජපක්ෂගේ ඉරණම ඛේදවාචකයක්ද , විහිළුවක්ද යන්න තීරණය කිරිම ඔබ සතු කාර්‍ය්ක