කතාන්දරයක එක කොටසක් ලීවම අනෙක් කොටස නොලියම බැරි වෙනවා. මේ මගේ පත්තරකාරයෙක් වීමේ හීනයේ දෙවන පරිච්ඡේදය .
මං ඉස්කෝලේ ඉගෙන ගන්න කාලේ දෙමාපිය ගුරුවර නිසඟ ආභාසය වැඩිමනක් යොමූ වුවේ අධ්‍යාපනික නැඹුරුවක් වෙනුවෙන්. අහම්බයකින් හෝ
'"පුතා ඔයා ලේඛනයේ බොහෝම රුසියෙක් වග ආරංචි මාධ්‍යවේදීයෙක් උනානම් අපූරුයි , නේද කියන්න. "
ගුරුවරයෙක් හෝ වැඩිහිටියෙක් සෙවිම ඒ යුගයේ අතිශය දුෂ්කර කාර්‍යකි.
මොකද ඒ යුගය කියන්නේ මහින්ද මහත්තයා මහ දවල් මහ මඟ පුවත්පත කර්තෲවරුන් ඝාතනය කරන යුගයක් ,මර්වින් සිල්වා ග්‍රාමසේවක මහතුන් ගස් බඳින සමයක් , ලේඛකයන්ගේ මුහුණ දැලි පිහියෙන් කපා දමන මොහොතක් , ලී කොටයක් මත තබා දණහිස වෙන්වන තුරු අහිංසක සමාජ ක්‍රියාකාරීන්ගේ කකුල් කැඩූ පාලනයක්. එවන් යුගයක හතුරෙකුටවත් මාධ්‍යවේදීයකු වන්නැයි නොකීමට තරම් එකල මා අවට සිටි වැඩිහිටියන් විනීත වී සිටියේය.
නමුත් පසුනොබසින මා පත්තරකාරයෙක් වීමේ මූලික පියවර ලෙස තෝරාගත්තේ විජය පුවත්පත් සමාගමෙන් මුද්‍රණය කරන්නට යෙදුන "විජය " ළමා පුවත්පතයි.මක්නිසාදයත් ඒයුගයේ අපට මාධ්‍යයක් ලෙසින් ඇසුරුකරන්නට හැකිවූනු සමීපතමයා එය විමයි.
විජය සමඟ මගේ ඇති ආත්මිය ඇල්ම පිළිබඳව මීට කලකට ඉහත මා සටහනක් තබා ඇත්තෙමි. මගේ ජිවිතය තුළ මා දුටු ,මා ඇසුරු කළ , මා ආදරය කළ සෑම සියලූ කාන්තා පෞරුෂයකට වඩා "විජය" යුවතිය දැකුම්කළුය , ප්‍රේමාන්විතය , මනබඳන සුළුය , යාවත්කාලීනය ,දැනුමෙන් පොහොසත්ය. ඒ සියල්ලටමත් වඩා ඈ අතිශයින්ම අවංකය , විශ්වාසය නොබඳිනා සුළුය . මින් දශක දෙකකට පෙර මා දූටූ යුවතිය සේම තවමත් ඈ සොඳුරුය.
මුලින්ම මම විජය පුවත්පතෙහි කර්තෘ මණ්ඩලය නිවසේ රැහැන් දුරකතනයෙන් ඇමතිම ඇරඹුවෙමි (තවමත් විජය කාර්‍යාල දු.ක අංකය මට මතකයෙන් කිව හැක). මුල් යුගයේ මා විසින් මල් මාමා චිත්‍රනය කොට රචනා කළ පියල් සමරවීරයන් ඇමතුවෙමි.පසුව එකල විජයට ලිපි රාශියක් රචනා කළ ගයත්‍රී සමරවීර ඇමතුවෙමි. 2010 වසරේ අගෝස්තු මස දිනක මගේ මුල්ම ලිපිය "විජය" පුවත්පතේ පළ කරලීම සඳහා අතහිත ලබාදුන්නේ ඇයයි. එතැන් සිට නොකඩවා නොවුනද යම් මට්ටමක සිඝ්‍රතාවයකින් මා පුවත්පතට ලිපි සැපයුවෙමි. සමහර ප්‍රතික්ෂේප වූ අතර සමහරක් "නව සියවසට නව සංකල්පනා " යටතේ පළ විය . නමුත් කිසිදිනක සඳුදා සවස් යාමයේ තවමත් තීන්ත සුවඳවත් පහව නොගිය විජය පුවත්පත පෙරළා බැලිමේ මගේ උනන්දුව මන්දගාමී නොවිනි.
දැඩි උනන්දුවෙන් සහ සීරුවෙන් මා පත්තරකාරයෙක් වීමේ පියගැටපෙළ තරණය කරමින් සිටියෙමි.
දයා රාජපක්ෂ නාමය ඔබ නොදන්නාවා විය හැක. ඔබේ දෙමාපියන්ද නොදන්නාවා විය හැක. නමුත් ඔබගේ සීයා හෝ ආච්චි දයා රාජපක්ෂ නොහඳුනන්නේ නම් එය ඔවුනගේ ගැටලුවකි. හේතුව නම් මුද්‍රිත මාධ්‍ය කලාව මෙරට තුළ රජ කෙරු 50-60 දශකයේ මෙරට චිත්‍ර කතා කලාවේ පෙරළිකාර චරිතය දයා රාජපක්ෂයන් විමයි.එතෙක් ආගමික මුහුණුවරකින් සීමීත මාතෲකා කිහිපයක් අතපතගාමින් සිටි මෙරට පැතලි චිත්‍රකතා ශිල්පීන් නව මානයක් කරා රැගෙන යාමේ මුලසුන ගත් පුද්ගලයා එතුමයි.
එතුමන්ගේ චිත්‍රකතා කොතරම් ජනප්‍රසාදයට පත්වුනේ දැයි මැනබලන්නේ නම් එම කතාන්දර පාදක කොට නිර්මාණය වූ චිත්‍රපට කිරා බලන්නේ නම් මැනවි. ඔහු සිය පත්තර කලාවේ අවසන් යුගයේදි ලංකාදීපයට සමාජ සමයං නමින් විශේෂාංගයක්ද එක් කලේය. මේ සියල්ල සපිරි මිනිසා මගේ මවගේ පියාගේ නොහොත් මගේ අත්තාගේ පංති සගයකු වීම තරම් මට ප්‍රීතීයක් නොමැති විය.
දයා රාජපක්ෂයන්ගේ ප්‍රකටම චිත්‍ර කතාව වූ "අසිරිමත් අතීතය " චිත්‍ර කතාවේ මුද්‍රිත පිටපත කියවා හදවත ප්‍රීතී ප්‍රමෝදයෙන් පුම්බාගෙන මගේ අත්තගේ අනුරුද්ධ කොලීජීයේ කතා ඇසුවෙමි. චිත්‍ර කතාවෙන් නෝටන්බ්‍රිජ් සිට අනුරුද්ධ කොලීජීයට පැමිණි දයා රාජපක්ෂයන්ගේ පාසල් දිවිය මා මාගේ අත්තාගේ ජීවමාන අත්දැකීම් හරහා ප්‍රත්‍යක්ෂ කොට ගත්තෙමි.
එකල ලංකාදීපයේ සඳැල්ල අතිරේකයේ තෙවන පිටුවට ආතර් යූ අමරසේනයන් විසින් රචනා කළ මතක පෙළගැස්මක එක් දිනක් කලාශූරී දයා රාජපක්ෂයන්හට වෙන්විය. ලිපිය අවසන දහතුන් වියැති මගේ සිත් කලඹන යමක් විය.
ඒ එතුමන්ගේ දුරකතන අංකය. නොඉවසිලිමත් මම රැහැන් දුරකතනයෙන් උක්ත අංකය ඇමතුවෙමි.
වියපත් ඒ හා සමාන ප්‍රාමාණික දැනුමැති හඬක් පිළිතුරක් අපේක්ෂා වෙන් දුරකතන රැහනේ අනෙක් පස රැඳි සිටි. මුඛරි මා දයා රාජපක්ෂයන්ගේ පාසල් දිවිය ,නාවලපිටියේ ෂෙම්රොක් බෝඩින් ජිවිතය පසුව ගිනිගත්හේන මැදි විදුහලේ කෙටි කාලීන පාසල් දිවියද ඇසින් දුටුවෙකි මෙන් විස්තර කළෙමි. ඒ අතරමැද මාගේ අත්තාගේ මිත්‍රත්වයද මතක් කළෙමි. අවසානයට මාගේ පත්තරකාරයකු වීමේ සිහිනයත් කාටුන් ශිල්පියකු ලෙස ප්‍රදර්ශනයක් පැවැත්වීමේ බලාපොරොත්තුවත් සිහි කළෙමි. ඔහූ මා වෙත ආදරයෙන් පිළිතුරු ලබාදී , ප්‍රදර්ශනය පවත්වන ලෙසටත් ඔහුද එය නැරඹිමට පැමිණෙන බවත් සහතික
වුනේය.
මා කිසිදිනක කාටුන් ප්‍රදර්ශනයක් පැවැත්වූවේ නැත , නැවත රාජපක්ෂයන් හට ඇමතුමක් ලබාදුන්නෙද නැත. පසුකලක ඔහූ අසනීපවී සිට මියගිය බවද අසන්නට ලැබිනි. නමුත් පත්තර සිහිනයක් අත මත තබා තමාට ඇමතු කුඩා දරුවකුට ඔහු දුන් පිළිතුරෙන් එම දරුවා තවත් දශකයක් පමණ සිහිනය වෙනුවෙන් සටන් කරන්නකු විය.
ඔහු මින් වසර ගණනාවකට පෙර ලබාදුන් පිළිතුරු වූවේ.
"පුතා පටන්ගන්න. මාත් එන්නම් බලන්න. "
තෙවන සහ අවසාන කොටස : සිහිනය සැබෑවීම් සහ ඉතිහාසය නැවත ලියවීම්
🌼💚
ReplyDelete😍❤️
ReplyDelete